Ubava kompozicija, hrabro no dobro odbran portret format. Grankite gore pretstavuvaat ubava prirodna ramka. Vodata i obalata (mokriot pesok) sodrzat solidno nivo na detali. Osobeno mi se dopadjaat polukrugcinjata od pesok na obalata.
Mislam deka mal problem e i dinamickiot opseg na senzorot vo Olimpusot koj go koristis. So film ova bi bilo za nijansa barem podobro.
Onie cudana vo vodata smetaat po malku, i po malku mi smeta izgoreniot odsjaj od sonceto. verojatno toa e rezultat i na premnogu mirnata voda. Vo sekoj slucaj malku detal vo odsjajot ne bi bil na odmet (ne deka si mozel nesto da storis po toa prasanje)
Можеби не е многу привлечна самата глетка, ама мене врамувањето ме прави да се чувствувам супер. Изолиран, осамен, сигурен. А глетката на езеро секогаш ми е убава. Овде малку би го затемнил, сосема малку езерото. Атмосферата е нечиста, а контрасветлото тоа го нагласува. Да бидеме теоретичари , немаш тука објект во центарот на вниманието кон кој погледот го водат некакви линии, вистински или ѕамислени, логични. Што се однесува до мене, не ми треба таков објект. Јас уживам во штимунгот. Врамувањето ти е невообичаено, лак одоѕгора. Обично се прави, и од теоретичарите советува Г врамување. Мене се што е оригинално повеће ме привлекува, а ова е тоа.